Najpiękniejsze regiony Europy – Andaluzja – TOP6 – część 1

Andaluzja piękna i ciekawa hiszpańska kraina z bardzo mocną spuścizną kultury Maurów, romskiej i żydowskiej oraz chrześcijańskiej i hiszpańskiej. Wyłącznie można się w niej zakochać. Niezależnie kiedy się ja odwiedzi. Nawet podczas ponad 40-sto stopniowych upałów. Miejsc przyprawiających o zachwyt bez liku. A najmocniejszym jej atutem jest klimat, atmosfera, nuta, posmak, magia, czar. Podobna, a zarazem całkowicie odmienna, do pięknych i klimatycznych krain: włoskiej i francuskiej. Można w niej znaleźć wszystko co potrzebne jest, by raczyć się pięknem i rozkoszować hedonizmem. Szkoda tylko że to tak daleko. Z przyczyn technicznych, objętościowych, post w dwóch częściach.

Najpiękniejsze regiony Europy – Andaluzja w „11 KOBIET …”

„– Opowiedz mi o miejscu, które zrobiło na tobie największe wrażenie, które ci się najbardziej podobało.
– Ma to być miasto, kraina czy miejsce na leniwe wakacje? W każdej z tych kategorii mam kilka propozycji.
…
– Jeśli miasto, to Paryż. Za nim długo, długo nic, a potem w kolejności alfabetycznej: Amsterdam, Barcelona, Florencja, Siena i Wiedeń. Kraina to Andaluzja, Prowansja i Toskania, a za nimi Holandia i polskie Kaszuby. Miejsce na wakacje to włoski kemping, wioska turystyczna tuż nad morzem lub grecka wyspa. Nie wiem, o czym chcesz posłuchać.
– O wszystkim.
Opowiadałem bardzo długo. To są tematy, o których mogę gadać niemal bez końca. Odpaliliśmy laptop, by móc wspomagać moją opowieść zdjęciami.”

Pierwszy rozdział z cyklu „Agata”, strony 262-263, część I tomu „Czerwiec”

„Jeżeli jesteśmy przy zabudowie na pograniczu wioski i małego miasteczka, to teraz zobaczyłem piękno pueblos blancos z Andaluzji położonych w prowincjach Kadyks i Malaga. Nie wiem, czy można wybrać jedno najpiękniejsze. Jeżeli widziało się kilka, to po pewnym czasie wyobraźnia przywoła ich kompilację. Dla mnie najpiękniejszym jest Setenil de las Bodegas.”

Czwarty rozdział z cyklu „Z rozmyślań pod prysznicem …”, strona 8, część II tomu „Czerwiec”

Andaluzja w tomie „Czerwiec” powieści „11 KOBIET czyli Krótki traktat o PIĘKNIE” pojawia się dwukrotnie . Po raz pierwszy w rozmowie Marcina z Agatą jako jedna z najpiękniejszych krain geograficznych według niego. Kraina, w której był i która go oczarowała. Ta kraina ma wiele atutów, które mogą to spowodować. Drugi raz Andaluzja pojawia się w rozmyślaniach, być może Marcina, a być może niezależnego narratora o pięknie małych miasteczek. Jednymi z takich są białe miasteczka. Niewątpliwie powodują zachwyt. Andaluzja zasługuje by pojawić się w dalszych tomach powieści. Może być doskonałą destynacją do podróży we dwoje. Podróży, w której piękno będzie non stop przeplatać się z hedonizmem. Bo piękna w niej jest więcej niż bardzo dużo, a na pożywki do hedonistycznego spędzania czasu nie można narzekać.

Andaluzja

Na hasło Andaluzja natychmiast pojawia się mnóstwo skojarzeń, dla wielu wspomnień, doświadczeń. Andaluzja ma jedną wadę. Jest daleko. Z Warszawy do jej stolicy Sevilli to droga ponad 3.300 kilometrów, na którą trzeba przeznaczyć 33-34 godziny samej jazdy. Praktycznie trzy dni. Bezpośrednie loty z Warszawy są do Malagi i w różnych okresach bywały do Sevilli. Ale by ją zwiedzić konieczny jest samochód. Ale to jedyny minus Andaluzji. Plusów jest mnóstwo. I to dużych plusów.

Mój TOP-6 to:

Miasto ze spuścizną spuścizną trzech cywilizacji – islamu, chrześcijaństwa i judaizmu, a także rzymskiej. Zabytki które oszałamiają. Uliczki, placyki, które oczarowują.
Miasto byłe centrum ostatniego państwa muzułmańskiego na Półwyspie Iberyjskim. Najwspanialsza budowla i ogrody Maurów jakie można zobaczyć. A dodatkowo klimat flamenco i romski
Miasto korelacja nowoczesności, tradycji i zabytków z każdej epoki. Tempo życia, piękno, naturalność, tolerancja i luz.
Małe białe miasteczka. Czar, urok do wałęsania się i zapomnienia o świecie pośród cudownych górskich krajobrazów.
60 km od Morza Śródziemnego w otoczeniu gdzie panują upały, latem powyżej 40°C, śnieg, świetne narciarskie tereny, piękne krajobrazy na wysokościach od 1500 do niemal 3500 m n.p.m.
Piasek i woda i już nie Morza Śródziemnego, a Atlantyku. Być może najmniej znane hiszpańskie wybrzeże, ale chyba z najlepszym klimatem do odpoczynku.

Znawcy Andaluzji powiedzą, że pominąłem przede wszystkim Rondę i jej klify. To prawda to miasto zasługuje na odwiedziny, nawet jego odwiedziny są koniecznością. Na odwiedziny zasługują jeszcze przede wszystkim Ubeda, Baeza i Antequera. Dla niektórych z dużych miast najciekawsze są Malaga i Kadyks. Warte zobaczenia są także Cabo de Gata, Caminito del Rey, Jaskinia Nerja, Guadix, Alpujarra, Wybrzeża Costa del Sol, Costa Almeria, Costa Tropical, Marbella z luksusowymi jachtami w porcie, Jerez de la Frontera i sherry, Pustynia Tabernas i wiele innych. Na zwiedzenie Andaluzji potrzeba całych wakacji, by nie tylko zobaczyć, ale każdym zmysłem doświadczyć i poczuć.

Cordoba

Z trzech dużych miast Andaluzji, które powodują mój zachwyt numer 1 to właśnie Cordoba. Niemal cała jest warta obejrzenia, ale mój zachwyt, ten taki ekstremalny powoduje w zasadzie jeden jej niezbyt rozległy wycinek, bo to co najpiękniejsze, najbardziej zachwycające i najbardziej urocze położone jest w promieniu kilkuset metrów.

Mezquita de Córdoba, wielki meczet i jednocześnie katedra rzymskokatolicka to jedna z najpiękniejszych budowli na świecie.
Alcázar de los Reyes Cristianos to cudowne ogrody.
Juderia de Córdoba, biała żydowska dzielnica to pełnia czaru i uroku z jedną z najpiękniejszych na świecie małych uliczek Calleja de las Flores, zasługującą na osobną kategorię, bajecznie urokliwą
Patia, które znajdują się nie tylko w dzielnicy żydowskiej.
Kompleks Punte Romano, Puerta del Puente i Torre Calahorra to kawał historii doskonale zachowanej od czasów rzymskich i tętniący życiem dzisiaj w koegzystencji z naturą. Każda z tych trzech budowli może zostać uznana za osobną atrakcję.
Palacio de Viana z dwunastoma patiami i dziedzińcami to trochę Kordoba w Pigułce. Jako jedyny jest oddalony od pozostałych atrakcji Kordoby, których galerię zdjęć można w tym artykule podziwiać. Ale to tylko półtora kilometra czyli dwudziestoparominutowy spacer od Mezquity.

Ja jeszcze bardzo lubię zajrzeć na Plaza del Potro nieduży urokliwy placyk oddalony od Mezquity o kilkaset metrów. Lubię jego urok, ale w kategorii wartościowania atrakcji Kordoby to znacznie mniej niż te wcześniej wymienione.

zobacz galerię zdjęć (80)
Cordoba 1
Mezquita de Córdoba

Najpiękniejsze regiony Europy – Andaluzja – TOP6 — Cordoba – Mezquita de Córdoba

zobacz galerię zdjęć (64)
Cordoba 2
Alcázar de los Reyes Cristianos

zobacz galerię zdjęć (34)
Cordoba 3.1
Juderia de Córdoba

zobacz galerię zdjęć (28)
Cordoba 3.2
Calleja de las Flores

zobacz galerię zdjęć (56)
Cordoba 4
Patios de Córdoba

zobacz galerię zdjęć (26)
Cordoba 5.1
Punte Romano

zobacz galerię zdjęć (17)
Cordoba 5.2
Puerta del Puente

zobacz galerię zdjęć (18)
Cordoba 5.3
Torre Calahorra

zobacz galerię zdjęć (36)
Cordoba 6
Palacio de Viana

Granada

Granada z trzech pokazywanych przeze mnie andaluzyjskich miast ma najmniej oczarowującego uroku, chociaż i w niej są takie miejsca. Z wybraniem najcudowniejszego miejsca w Granadzie mam problem.

Alhambra być może najgenialniejszy kompleks architektoniczny w Europie, genialna spuścizna kultury, sztuki oraz cywilizacji przede wszystkim Maurów
Generalife – bajeczne ogrody. Dla mnie to dwa osobne miejsca z Alhambrą, choć pod każdym innym względem można je traktować jako całość.
katedra, Catedral Santa María de la Encarnación, a z nią przylegająca do niej Capilla Real, kaplica królewska. Mam z przyczyn światopoglądowych awersję do zwiedzania kościołów. Ten to arcydzieła sztuki. A gdyby nie kościoły jak by wyglądała dzisiejsza sztuka? To tak jak z implikacją logiczną materialną. Z fałszu możemy dojść do prawdy. Z zła do piękna.
Basílica de San Juan de Dios ten sakralny zabytek ciągnie mnie zawsze jak magnes. Szczyt przepychu. Określenie złote, a skromne mija się tu całkowicie z prawdą. Wnętrze może zachwycać i może również powodować odmienne refleksje.
Częścią klimatu Granady, tego najciekawszego jest flamenco. Jak do tego dodamy spuściznę Maurów i Romów, urok białego miasteczka i zechcemy tego doświadczyć to natychmiast udamy się w krainę wąskich, krętych pochyłych uliczek dzielnic Albaicín i Sacromonte. Albaicín koniecznie z Mirador of San Nicolas i Bañuelo, zaś Sacromonte z muzeum jaskiń.
W kategorii klimatu koniecznie trzeba wpaść do La Alcaicería. W kategorii także kolorytu. To uliczny targ, głównie arabski.